Υφαντό με φυτά από πίξελ

 Το τέταρτο εργαστήριο με υπεύθυνο τον εικαστικό Απόστολο Ντελάκο έχει τίτλο: «Υφαντό με φυτά από πίξελ» και πραγματοποιήθηκε στις 12 και 14 Νοεμβρίου 2013 στο Στέκι Παιδιού.

Ο εικαστικός Απόστολος Ντελάκος αναφέρει σχετικά με το εργαστήριο:

«Αφορμή για το συγκεκριμένο εργαστήριο με τα παιδιά του 8ου δημοτικού Σχολείου Βόλου υπήρξαν δύο πολύ ενδιαφέροντα βιβλία. Το πρώτο βιβλίο ονομάζεται «Flora Graeca» και είναι ένα βιβλίο του 18ου αιώνα, στο οποίο ένας διακεκριμένος  Άγγλος βοτανολόγος, ο John Sibthorp κατέγραψε με την βοήθεια ενός Αυστριακού σχεδιαστή ονόματι Ferdinard Bauer την πανίδα της Ελλάδας δημιουργώντας ένα από τα σπανιότερα και πολυτιμότερα βιβλία βοτανικής που υπάρχουν στη διεθνή βιβλιογραφία. Το δεύτερο βιβλίο είναι το 'Ανθολόγιο' της κ. Βαρβάρας Δεληβοριά το οποίο είναι μια πολύ ιδιοσυγκρασιακή συλλογή κειμένων και εικόνων που αφορούν στα ελληνικά φυτά.

Στο πρώτο βιβλίο ο καλλιτέχνης είναι αυτός που με απόλυτη σχολαστικότητα και ακρίβεια καταγράφει και αποτυπώνει την εικόνα των φυτών σε μία εποχή που η φωτογραφική μηχανή δεν υπάρχει. Στο δεύτερο βιβλίο αντίθετα, ο καλλιτέχνης δεν ενδιαφέρεται για την νατουραλιστική απόδοση του φυτού αλλά για την συμβολική και για τη διακοσμητική του αξία. 

Αφαιρεί λοιπόν ότι πληροφορία δεν θεωρεί απαραίτητη για την αναγνωρισιμότητα του φυτού και χρησιμοποιώντας τον κάναβο δημιουργεί ένα είδος σχεδίου που μας θυμίζει από τη μία μεριά υφαντική και από την άλλη εικόνες από computer (δηλαδή εικόνες φτιαγμένες από pixels). Πιστεύω πως είναι σημαντικό τα παιδιά να αντιληφθούν από νωρίς αυτή την αντικρουόμενη σχέση μεταξύ νατουραλισμού και αφαίρεσης μιας και αυτή χαρακτηρίζει όλη την σύγχρονη τέχνη.

Οι συναντήσεις με τα παιδιά του 10ου σχολείου είχαν πολύ ενδιαφέρον. Περάσαμε πάρα πολύ καλά, πράγμα το οποίο θέλω να πιστεύω περνάει και στο ομαδικό έργο που δημιουργήσαμε».

O Απόστολος Ντελάκος, γεννήθηκε στα Κανάλια Βόλου το 1973.

Σπούδασε 'Εικαστικές Τέχνες' στη Gerrit Rietveld Academie (2006) και 'Εφαρμοσμένες Τέχνες' σε μεταπτυχιακό επίπεδο (2010) στο Sandberg Institute στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στο Άμστερνταμ, στο Ρόττερνταμ, στο Παρίσι, στο Γιανγκσού της Κίνας, στο Βερολίνο, στην Κωνσταντινούπολη, στο Μίνσκ της Λευκορωσίας, στο Βίλνιους της Λιθουανίας και σε άλλες ολλανδικές πόλεις. 

Έχει διακριθεί με βραβεία στο Άμστερνταμ και στο Βερολίνο.

Με το έργο του εστιάζει στις εφαρμοσμένες τέχνες. Ο τρόπος όμως με τον οποίο τις προσεγγίζει δεν έχει να κάνει τόσο με την τεχνικές τους αλλά κυρίως με τις εννοιολογικές επικαλύψεις αυτών των τεχνικών με τις Καλές Τέχνες.

Τα τελευταία τρία χρόνια ζει και δημιουργεί στο Βόλο όπου επιπλέον διδάσκει εικαστική αγωγή στο κέντρο δημιουργικής απασχόλησης παιδιών (Κ.Δ.Α.Π) Βασδέκειο της Κοινωφελούς επιχείρησης ΚΕΚΠΑ - ΔΙΕΚ του Δήμου Βόλου.

Το εργαστήριο παρακολούθησαν τα παιδιά του 8ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου με υπεύθυνο δάσκαλο τον κ. Φίλιππο Μερκούρη.

Ο καλύτερος δάσκαλος είναι η φύση

     Το τρίτο εργαστήριο με υπεύθυνο τον ζωγράφο Δημήτρη Μοράρο έχει τίτλο: «Ο καλύτερος δάσκαλος είναι η φύση » και πραγματοποιήθηκε στις 1 και 8 Νοεμβρίου 2013 στο Στέκι Παιδιού.

Ο καλύτερος δάσκαλος είναι η φύση

Ήταν, είναι και θα είναι εφ’όσον την σεβόμαστε, την προστατεύουμε ή έστω δεν την καταστρέφουμε. Μόνον έτσι θα συνεχίσει να υπάρχει. Με αυτό το σκεπτικό και με τα παιδιά της 3^ης τάξης του 4^ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου βγήκαμε να την περπατήσουμε και να την ζωγραφίσουμε.

Διαλέξαμε το δένδρο της Δάφνης για το ίδιο το δένδρο, τα φύλλα της (σχήμα και χρώμα) τις χρήσεις της στην βοτανολογία και μαγειρική, την ιστορία και μυθολογία της.

Λένε ότι στην Βικτωριανή Αγγλία δίδασκαν στον μαυροπίνακα - ενδελεχώς - την ανατομία του φυτού, χωρίς όμως να το δουν το ίδιο, παρά μόνο σχέδια και ορολογίες. Τα παιδιά στο τέλος δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν στη φύση το ένα φυτό από το άλλο. Η παρατήρηση, η αφή, η μυρωδιά είναι τα στοιχεία που προσφέρουν πολλά στη διδασκαλία!

Με αυτά πάντα παρόντα- φύλλα, κλαδιά, άνθη, καρπούς έδιναν εκ του φυσικού τα σχέδια και την επομένη (συνάντηση) πάλι με τα κλαδάκια παρόντα στο χώρο ζωγραφικής συνέχισαν με την διαδικασία του χρωματισμού.

Εν πολλοίς στηριχτήκαμε στην έκδοση Flora Graeca «Υπέροχη Ελληνική Χλωρίδα» του Στέφεν Χάρρις που με τον ζωγράφο Φερντινάρντ Μπάουερ παρουσίασαν με ιδιαίτερο τρόπο τα φυτά της Μεσογείου, τρόπο που χρησιμοποιούμε και μεις στην παρουσίαση των έργων των μικρών μαθητών.  

Το εργαστήριο παρακολούθησαν τα παιδιά της γ’ τάξης του  4^ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου με υπεύθυνη δασκάλα την κ. Αποστολία Σγολόμπη. 

Τα φρύγανα. Ζωή γεμάτη χρώματα και μυρωδιές

      Το δεύτερο εργαστήριο με υπεύθυνη την ζωγράφο Κερασία Ντάτσιου έχει τίτλο: «Τα φρύγανα. Ζωή γεμάτη χρώματα και μυρωδιές» και πραγματοποιήθηκε στις  30 Οκτωβρίου 2013 στο Στέκι Παιδιού.

     Τα φρύγανα είναι μικροί θάμνοι που ευδοκιμούν στο ξηρό μεσογειακό κλίμα σε χαμηλά υψόμετρα, μέχρι περίπου τα 300 μέτρα. Στην Κρήτη, ωστόσο, τα συναντάμε μέχρι και σε υψόμετρο 1500μ. Καταλαμβάνουν περίπου το 15% της επικράτειας της χώρας και τα βρίσκουμε κυρίως στις Κυκλάδες, στα Δωδεκάνησα, στην Κρήτη, στην Πελοπόννησο και στη δυτική Ελλάδα.

Αντίθετα από την εικόνα που έχουμε συνήθως, τα φρύγανα είναι τόποι πλούσιοι σε κοινά, αλλά και ενδημικά είδη. 

      Χαρακτηριστική είναι η ποικιλία των ειδών ερπετών. Από τα φυτά, τα πιο κοινά στους φρυγανότοπους είναι η αστοιβή, η ασφάκα, το θυμάρι, οι λαδανιές, το χαμορείκι, το φασκόμηλο, η θρούμπη, η κάππαρη κλπ. Πολλά από αυτά, εκτός από την αισθητική τους αξία, είναι συνηθισμένα στην καθημερινότητά μας ως αρωματικά, φαρμακευτικά και αφεψήματα. Εντυπωσιακή είναι η προσαρμογή και αντοχή των φρυγανικών φυτών στις υψηλές θερμοκρασίες, την ξηρασία και την υποβάθμιση των εδαφών. 

     Τα μεγάλα φύλλα του χειμώνα μετατρέπονται σε μικρά το καλοκαίρι και αυτό τους επιτρέπει να ρυθμίζουν την απώλεια νερού, μέσω της διαδικασίας της διαπνοής. Τα ταπεινά, λοιπόν, φρύγανα αποτελούν από τη μία σημαντικό βιότοπο για πολλά είδη, ενώ από την άλλη συγκρατούν το έδαφος, αποτρέποντας την ερημοποίηση. 

     Μια ξεπερασμένη πια αντίληψη θεωρούσε τα φρύγανα ως οικότοπο που έχει προέλθει από υποβάθμιση άλλων διαπλάσεων. Αυτό έχει οδηγήσει στην αδιαφορία για τη διαχείρισή τους, με αποτέλεσμα, παρά τη σπουδαιότητά τους, τα φρύγανα να απειλούνται άμεσα από δραστηριότητες όπως η υπερβόσκηση και οι επεκτάσεις οικισμών και δρόμων.

     Η ζωγράφος Κερασία Ντάτσιου αναφέρει σχετικά με το πρόγραμμα:

«Με τα παιδιά που είναι μόνο πέντε χρονών παίξαμε, είδαμε εικόνες από τα φρύγανα, μιλήσαμε για αυτά και στη συνέχεια βουτήξαμε στα χρώματα για να δημιουργήσουμε μαζί το δικό μας τοπίο. Τα παιδιά με το ένστικτο,  την έμφυτη δημιουργικότητα και φαντασία δημιουργούν τα πιο ανατρεπτικά έργα». 

     Το εργαστήριο παρακολούθησε το 30^ο διθέσιο νηπιαγωγείο Βόλου (τμήμα ολοήμερο) με υπεύθυνες τις νηπιαγωγούς Όλγα Τσιμά και Μαρία Κούκου. 

Οι Μέλισσες. Κι αν χαθούν;

    Το πρώτο εργαστήριο με υπεύθυνη την κεραμίστρια Ντέμα Σκεμπέ έχει τίτλο: «Οι μέλισσες. Κι αν χαθούν;» πραγματοποιήθηκε στις  18 Οκτωβρίου 2013 στο εργαστήριο του μελισσοκόμου Γιάννη Καραμανιώλα.

     Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να ακούσουν για την πανάρχαια τέχνη της μελισσοκομίας, να γνωρίσουν τη διαδικασία παραγωγής μελιού και των υπόλοιπων προϊόντων του (πρόπολη, βασιλικός πολτός, γύρη κ.ά.), να δουν τα εργαλεία, τις κερήθρες, τις κυψέλες και να πληροφορηθούν για την σπουδαιότητα της ύπαρξης των μελισσών. 

Τα παιδιά συνειδητοποίησαν ότι στις μέλισσες βασίζονται οι 70 από τις 100 καλλιέργειες  που προσφέρουν το 90% της παγκόσμιας τροφής καθώς με τη διαδικασία της επικονίασης μεταφέρουν τη γύρη διαδραματίζοντας καταλυτικό ρόλο στη γονιμοποίηση των φυτών. 

     Χαρακτηριστικό είναι το ότι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε πει ότι: « αν κάποτε οι μέλισσες εκλείψουν, το ανθρώπινο είδος δεν θα αργήσει να τις ακολουθήσει». 

    Πώς θα ήταν λοιπόν ο κόσμος χωρίς μέλισσες; Ο μελισσοκόμος Γιάννης Καραμανιώλας  αναφέρει σχετικά με το πρόγραμμα : «Η επίσκεψη στο μελισσοκομικό μου εργαστήριο για το πρόγραμμα που υλοποιεί το Στέκι Παιδιού  ήταν άκρως ενδιαφέρουσα.  Η ζωντάνια των παιδιών για να μάθουν τον μαγικό κόσμο της μέλισσας ήταν για εμένα αποκαλυπτική.  Τους έδειξα δείγματα μελισσοκομικού εξοπλισμού και προϊόντων μέλισσας.  Οι ερωτήσεις και το ενδιαφέρον τους ήταν τεράστιο και θεωρώ την πρωτοβουλία για την εφαρμογή του  συγκεκριμένου προγράμματος εξαιρετική».

     Το δεύτερο εργαστήριο πραγματοποιήθηκε στις 29 Οκτωβρίου στο «Στέκι Παιδιού» με την κεραμίστρια, Ντέμα Σκέμπε όπου τα παιδιά είχαν την ευκαιρία με την έμπειρη καθοδήγηση της κεραμίστριας να δημιουργήσουν στον πηλό ατομικά ανάγλυφα με θέμα τη μέλισσα και τον κόσμο της και το τρίτο εργαστήριο στις 5 Νοεμβρίου και πάλι στο εργαστήριο στο Στέκι Παιδιού όπου τα παιδιά αυτή τη φορά δημιούργησαν ομαδικά έργα με θέμα της κερήθρες. 

   Όπως αναφέρει και η κεραμίστρια Ντέμα Σκεμπέ: «Θα αναρωτηθήκατε ίσως τι σχέση μπορεί να έχουν οι μέλισσες σε ένα πρόγραμμα για τη χλωρίδα του τόπου μας. Είναι απλό. Χλωρίδα και μέλισσες πάνε μαζί γιατί τίποτα από τα φυτά και τα λουλούδια που μας περιβάλλουν δε θα υπήρχαν εάν οι καλές μας μέλισσες δεν έπαιζαν το ρόλο του φυσικού επικονιαστή.

     Μαζί με τα παιδιά προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε στον πηλό τη μαγική κοινωνία τους. Ήταν μια καλή ευκαιρία για όσα  παιδιά δεν ξέρουν, να μάθουν για αυτή τη θαυμαστή διεργασία της φύσης και να μη νομίζουν ότι τα μήλα φυτρώνουν στα καρότσια του μανάβη!».

 Το πρόγραμμα παρακολούθησε το τμήμα Ε1 του 5^ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου με δασκάλα την κ. Ουρανία Τζουβάρα. 

«Παιχνίδια με την τέχνη: 10 καλλιτέχνες ανακαλύπτουν μαζί με τα παιδιά τη χλωρίδα του τόπου τους και δημιουργούν τα δικά τους έργα»

         

        Το πρόγραμμα «Παιχνίδια με την τέχνη: 10 καλλιτέχνες ανακαλύπτουν μαζί με τα παιδιά τη χλωρίδα του τόπου τους και δημιουργούν τα δικά τους έργα» θα υλοποιηθεί με σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Για το σκοπό αυτό θα δουλέψουν εθελοντικά οι παρακάτω εικαστικοί, ζωγράφοι, γλύπτες και κεραμίστες: 

Έρικα Γκουτενσβάγκερ, 

Ιωακείμ Μιναρετζόπουλος, 

Δημήτρης Μοράρος, 

Κερασία Ντάτσιου, 

Απόστολος Ντελάκος, 

Βασιλική Πέρκα, 

Νίκος Ποδιάς, 

Ντέμα Σκεμπέ, 

Χριστίνα Στεφανούλη, 

Μαρία Χαμπέρη.  

Κάθε καλλιτέχνης θα δουλέψει με μια σχολική τάξη που θα παρακολουθήσει 3 τρίωρα προγράμματα σε ένα από τα εργαστήρια εικαστικών. Το πρόγραμμα ξεκίνησε τον Οκτώβριο και θα ολοκληρωθεί το Δεκέμβριο. Τα αποτελέσματα των εργαστηρίων θα παρουσιαστούν στο Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο ντε Κίρικο από τα μέσα Ιανουαρίου έως τα μέσα Φεβρουαρίου 2014. 

Παράλληλα με την έκθεση των έργων των παιδιών θα πραγματοποιηθεί έκθεση Ζωγραφικής των ζωγράφων Δημήτρη Μοράρου και Φωτεινής Στεφανίδη με θέμα την Ελληνική χλωρίδα, στο Βιβλιοπωλείο ΧΑΡΤΑ.

Τα σχολεία που συμμετέχουν είναι: 3^ο Νηπιαγωγείο Βόλου,  5^ο Δημοτικό Βόλου, 4^ο Δημοτικό Βόλου, 6^ο Δημοτικό Βόλου, 8^ο Δημοτικό Βόλου, 18^ο Δημοτικό Βόλου, 2^ο Δημοτικό Κάτω Λεχωνίων και ο Παιδικός Σταθμός Ιάσονας της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης ΔΟΕΠΑΠ ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου.